سلام ...
تو این چند روزی که کمی تا قسمتی از تمدن دور بودم ... وقت نسبتا خوبی داشتم واسه اینکه به یه سری مسایل فکر کنم ... به یه سری نتایج برسم ...
این جایی که بودیم موبایل انتن نمی داد ... اب گرم نداشتیم ... ماشین نبود ... تلویزیون هم به زور می گرفت ... کلا خوش گذشت ...
به این فکر کردم که چرا خدا یه سری از بچه ها رو کامل خلق نمی کنه ؟؟؟ این ظلم نیست ؟؟؟ این عدالته ؟؟؟
این که یه خانواده با ذوق و عشق بچه دار بشن ... اما اون بچه هرگز هیچ کدوم از خواسته های اونا رو بر اورده نکنه ...
این که هم اون بچه و هم پدر و مادر تا اخر عمرشون عذاب بکشن ... اینکه پدر و مادر تمام عمرشونو به پای کسی بریزن که می دونن اخرشم به جایی نمی رسه ... اینا عدالته ؟؟؟
یه خانواده رو می شناسم که یه بچه 18 ساله دارن ... یه پسر خوشگل ... اما اون نمی تونه راه بره ... نمی تونه درست حرف بزنه ... نمی تونه درست بنویسه ...
مدرسه می ره ... اما مدرسه استثنایی ... نمی دونم تا حالا محیط این مدرسه ها رو دیدین یا نه ... من یه بار مجبور شدم برم ... محیط افتضاحی داره ...و پرسنل بی نهایت بی مسئولیت ...
من تو اون مدت کمی که اونجا بودم داشتم دیوونه می شدم ... حالا تصور کنید مادر این بچه الان 8 ساله که از صبح تا ظهر همراه بچه تو مدرسه می مونه ...
البته نه سر کلاس ... ولی می مونه چون اون به تنهایی از پس کاراش بر نمیاد ... امسال می ره اول دبیرستان ... پدر و مادرش کل زندگیشونو برای اون گذاشتن ... در حالی که می دونن اخرش هیچی نمی شه ...
واقعا چرا ؟؟؟ چرا خدا این کارو می کنه ؟؟؟ زندگی این همه ادمو تباه می کنه که چی بشه ؟؟؟ این عدالته ؟؟؟
این که گفتم فقط یکی بود ... من خودم حد اقل 5 تا از این خانواده هارو می شناسم ... تازه اینا وضع مالیشون خوبه ...
خانواده ای رو تصور کنید که با داشتن چنین بچه ای به نون شب محتاجن ...
یا کسی که پول عمل قلب بچه اش رو که کم توان ذهنی بود نداشت بده ...
و در مقابل بچه کاملا سالم و زیبا و باهوشی که به خاطر سهل انگاری خانوادش بینایی یه چشمشو تقریبا از دست داده ...
یا پدری که مجروح جنگیه و بچه اش مثل یه تیکه گوشت تمام عمرش کنار اتاق خوابیده ... البته این بچه تقریبا یک سال پیش فوت کرد ...
تو یه سال گذشته تقریبا 10 تا بچه زیر 7 سال دیدم که به جای انگشت زائده های کوچیکی به مچ دستشون بود ... بچه های فوقالعاده زیبایی بودن ... ولی واقعا چرا ؟؟؟
یا ... خیلیای دیگه که فکر کردن به وضعیتشون هم ادمو عذاب می ده ...
نمی دونم ... شاید این عدالته ... کسی نظری نداره ؟؟؟
خدارو شکر ... به خاطر زندگی که دارم ... حتی اگه اون جوری که انتظارشو داشتم نیست ... حداقل هممون سالمیم ...
خدایا معذرت می خوام ... به خاطر وقتایی که از زندگیم شکایت می کنم ...
چقدر ادم می شناختم و خودم خبر نداشتما !!!
پ.ن. : گفته بودم باید یه تصمیم مهم بگیرم  ... ولی نگفتم چی ... گرفتمش ... هورااا ...
پ.ن. : از اون دوستایی که واسه این تصمیم کمکم کردن ممنونم ... به خصوص از "ا" و "س" عزیزم ...
پ.ن. : نمره هامو گرفتم ... خوب بودن .. . خدارو شکر ...
فعلا ...
|
